اختلال کندن پوست که به آن در زبان انگلیسی درماتیلومانیا گفته می شود یک مشکل روان شناختی است. فردی که به این عارضه مبتلا است مدام پوست سالم و حتی آسیب دیده خود را می کند. این موضوع می تواند باعث عفونت، زخم و ایجاد اضطراب شود. در این نوشتار به بررسی وسواس کندن پوست می پردازیم. همراه ما باشید.
چه عواملی باعث بروز اختلال کندن پوست می شوند؟
کارشناسان هنوز دلیل قاطع و مشخصی برای وسواس پوست کنی ارائه نکرده اند اما احتمال می دهند که عوامل زیر باعث رخ دادن این عارضه شوند.
ژنتیک: افرادی که از این اختلال رنج می برند، به احتمال زیاد یکی از اعضای درجه یک خانواده آنان مانند والدین، خواهر، برادر یا فرزندشان نیز دچار این مشکل هستند.
مشکلات مغزی: گاهی اختلالات مغزی می توانند دلیل بروز وسواس باشند.
استرس: در مواردی ممکن است علت این اختلال اضطراب باشد.
درمان کندن پوست
برای درمان کندن پوست از دارو یا روان درمانی استفاده می شود. تحقیقات نشان می دهند که ترکیب این دو روش می تواند نتایج بهتری داشته باشد.
رایج ترین داروها برای درمان
- داروهای ضد افسردگی، مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین
- داروهای ضد تشنج مانند لاموتریژین
- داروهای ضد روان پریشی
- مکمل اسید آمینه ان استیل سیستئین
روان درمانی
معکوس کردن عادت: در این روش به فرد آموزش داده می شود که عادت های سالم را جایگزین رفتارهای آسیب زا کند.
درمان شناختی- رفتاری: از طریق این درمان فرد استراتژی هایی جهت مقابله با وسواس را یاد می گیرد.
پذیرش و تعهد: پزشک از بیمار می خواهد که با میل و احساس نیاز شدید خود برای کندن پوست کنار بیاید و در عین حال از عملی کردن این میل نیز اجتناب کند.
کلام پایانی
درماتیلومانیا یک بیماری خطرناک نیست مگر اینکه به قدری باشد که فرد به سلامت خود آسیب بزند. ممکن است افراد مبتلا به این عارضه دچار احساس شرم و خجالت شوند و به همین خاطر به پزشک مراجعه نکنند. اجتناب از تحت درمان گرفتن می تواند آسیب های غیرقابل جبرانی را در پی داشته باشد. از این رو توصیه می شود که در زمان بروز اختلال کندن پوست نزد یک درمانگر متخصص بروید. به نظر شما خانواده و دوستان برای حمایت از این گونه افراد چه کاری می توانند انجام دهند؟ منتظر نظرات شما هستیم.
